Nature Addiction (II)

Nature Addiction (I)

ไหนๆ ก็ไหนๆ เอารูปถ่ายต้นหางนกยูงที่เพิ่งผลิดอกเป็นครั้งแรกมาให้ชมอีกที

ยอมรับว่า เห่อมากๆ จ้า :)

The Loneliest Man in the World

I know the loneliest man in the world...he is my daddy.

Take a Seat

Message from Nature

ทุกคนในบ้านตื่นเต้นกันใหญ่ เมื่อต้นหางนกยูงที่บ้านออกดอกเป็นครั้งแรก ตั้งแต่ที่ครอบครัวเราซื้อกล้าไม้ต้นนี้มาปลูกเมื่อประมาณ 9 ปีที่แล้ว...ก็คือตั้งแต่ที่ครอบครัวเราย้ายเข้ามาพำนักอาศัยที่บ้านหลังนี้ล่ะ เชื่อมั๊ยอ่ะว่าต้นหางนกยูงต้นนี้เพิ่งออกดอก (ตอนนี้สะพรั่งเต็มต้นเลยล่ะ)

ดูคล้ายจะเป็นสัญญาณอะไรบางอย่างจากธรรมชาติ...

Durien

เมื่อ 10 กว่าปีก่อน เพื่อนพ่อแวะมาหาที่บ้าน สักพักได้ยินพ่อตะโกนมาบอกว่า "ลุงชุมเอาขนุนกะทุเรียนมาฝากลูก"....
ลุงชุมมีสวนผลไม้อยู่ที่จันทบุรี ครอบครัวของเราจึงมักได้รับเงาะ ทุเรียนจากท่านเสมอๆ


แต่ครั้งนั้น ขนุนกะทุเรียน กลับกลายเป็นลูกหมาพันธุ์ทางตัวเล็กๆ น่ารัก 2 ตัว


ปล. ขนุนจากไปหลายปีแล้ว เหลือแต่ทุเรียนที่ดูยังแข็งแรง แม้อายุอานามหากเทียบเป็นคนก็ถือว่าเข้าสู่วัยชราไปเรียบร้อย

The Light Shining On Me

ห้วงนิรันดร
ผลึกเวลาตกตะกอนนี้ฝีนสวรรค์
ดอกไม้ที่ไม่มีวันโรยรานั้น
จักอ้างว้างนานอนันต์-และรวดร้าว

-สุริยฉัตร ชัยมงคล

แด่...เจ้าของหนังสือ ชั่วนิรันดร์ (Tuck Everlasting)
ผู้สาดแสงฉายให้อบอุ่นเสมอมา

Khmer Remembrance

The Bodhisattva Smile

Sit back and smile to yourself, a smile of compassion and loving kindness

:)

Back to Reality!

หยุดงานช่วงสงกรานต์ไปหลายวัน กลับมาทำงานอีกที รู้สึกยังเบลอๆ อยู่เลย!

Time Marches Nowhere

Excerpt from Home with God - In a Life that Never Ends

There is nothing mysterious about the universe once you look right at it, once you see it multi-dimensionally. This is not easy for most people to do, however, given their limited perspective.

Awakening

ตื่นเช้ามาวันนี้ ข้าฯ ยิ้ม
มีเวลาใหม่ๆ ให้ตัวเองอีกถึงยี่สิบสี่ชั่วโมง
ข้าฯ ขอตั้งปณิธานที่จะดำรงชีพอย่างเต็มที่ทุกขณะ
และขอมองดูสรรพสัตว์ด้วยดวงตาแห่งการุณยภาพ

บทสวดภาวนา โดย ท่านติช นัท ฮันห์

Present Moment

Personality Test

คัดมาจาก fwd mail

วิธีการ : เลือกข้อที่ใกล้เคียงมากที่สุด จากนั้นนำตัวอักษรภาษาอังกฤษหน้าข้อ
ที่เลือก มาเรียงต่อกัน แล้วคุณจะเข้าใจตัวเองมากขึ้น

1.บุคคลิกภาพของคุณเป็นอย่างไร?
(I) ชอบสันโดษ, คิดก่อนทำ, มีแรงบันดาลใจหรือความคิดจากตัวเองเป็นใหญ่
(E) ชอบเข้าสังคม , ชอบไปงานสังสรรค์, ทำก่อนคิด, มีแรงบันดาลใจ หรือความคิดจากคน สิ่งของ สิ่งแวดล้อมเป็นส่วนใหญ่

2.เมื่อคุณมีข้อมูลที่ต้องพิจารณา คุณจะพิจารณาข้อมูลเหล่านั้นอย่างไร?
(S) ดูถึงรายละเอียดของข้อมูล, ดูถึงปัญหาปัจจุบัน, ดูถึงหลักความเป็นจริง
(N) ดูถึงภาพรวมหรือข้อสรุปของข้อมูล, คาดการณ์ล่วงหน้า, ดูถึงความน่าจะเป็นที่จะเกิดขึ้น

3.คุณใช้อะไรในการตัดสินใจกับปัญหา? (โดยสัญชาตญาณของคุณ)
(T) ใช้เหตุผลในการตัดสินใจ, ใช้หลักตรรกวิทยาความถูกต้อง, คิดถึงผลที่จะตามมาจากการตัดสินใจ
(F) ใช้ความรู้สึกในการตัดสินใจ, ตัดสินใจจากความชอบ, ความต้องการ, คิดถึงความต้องการ และการตอบสนองของตน

4.คุณมีวิธีการดำเนินชีวิตอย่างไร?
(J) ชอบวางแผนในการใช้ชีวิตประจำวัน, ชอบตั้งเป้าหมาย ระยะเวลา วันที่ในการทำ, ชอบตัดสินใจเพื่อให้จบปัญหา
(P) ยอมรับการเปลี่ยนแปลงกับสิ่งรอบตัว, ไม่ยึดติด, มีความยืดหยุ่นต่อสถานการณ์, รับฟังความคิดผู้อื่น

มีเฉลยข้างใน ห้ามดูเฉลยก่อนล่ะ ;)

Secret Garden

เรือนเพาะชำในสวนที่บ้าน

Romantic Song

เมื่อวานไปค้นเทปเก่าๆ ฟัง ไปเจอเพลงนี้เข้า

ช่างโรแมนติก อบอุ่น ละเมียด ดีแท้ ว่ามั๊ย?

ฉันคือเธอ

One Minute Wisdom

"Why is everyone here so happy except me?"

"Because they learned to see goodness and beauty everywhere," said the Master.

"Why don't I see goodness and beauty everywhere?"

"Because you cannot see outside of you what you fail to see inside."


- Anthony de Mello

Susie

เมื่อวานคุณซูซี่ไม่มาทำงาน แต่วันนี้มา...พร้อมสีผมใหม่ ทำให้บรรดาเด็กๆ กิ้วก้าวกันเป็นแถว :)

She

มีโอกาสได้ไปถ่ายรูปรับใช้มิตรสหายในงานรับปริญญาเป็นครั้งแรก โดย canon ae-1 เจ้าเก่า ;)

สถานที่ : สวนอัมพร

Nation-Falling-Down

คิด-เห็น-เป็น-ต่าง
ลักขณา ปันวิชัย

ที่มา : กรุงเทพธุรกิจ เสาร์สวัสดี 1 เมษายน 2549

ชาติที่ตกใส่ตีน


ยุพาเป็นหญิงสาวอายุสามสิบ จบปริญญาตรี พ่อแม่เป็นมนุษย์เงินเดือนผู้เชื่อว่าเมื่อตนไม่มีมรดกพกสถานอะไรให้ลูกก็ควรให้การศึกษาที่ดีที่สุดเพื่อลูกจะได้มีเครื่องหาเลี้ยงตนได้สืบไป ยุพาทำงานเอกชน เสียภาษีอย่างถูกต้องตามกฏหมายและได้รับบัตรทองสามสิบบาทรักษาทุกโรคโดยที่ผู้ใหญ่บ้านนำมาให้ ไม่แต่ยุพาจะได้รับบัตรทอง พ่อของยุพาที่เสียชีวิตไปแล้วหลายปีก็ได้บัตรทองกับเขาด้วย ยุพากับแม่หัวเราะกันเมื่อเห็นบัตรทองของพ่อ และส่ายหัวพลางเห็นพ้องต้องกันว่าระบบราชการของบ้านเราก็เป็นอย่างนี้แหละ จะเอาอะไรกันนักหนา (โดยที่ยุพากับแม่ไม่รู้หรอกว่าบัตรทองกับระบบราชการเกี่ยวข้องกันไหมอย่างไร ยุพาก็เหมือนคนไทยทั่วๆ ไปที่คิดแต่คำว่า ข้าราชการ กับคำว่า ประสิทธิภาพในการทำงานนั้นเดินคู่กันเป็นเส้นขนาน)