How many roads must a man walk down?
กี่เท้าที่เราย่าง กี่ทางที่เราเดินไป
กว้างไกลสุดขอบรุ้ง พรุ่งนี้คงจะเห็น
คนก็เป็นอย่างนี้...
เมื่อหิวก็อยากกิน ด้วยลิ้นอันกระหาย
ด้วยกายอันต้องการ จากงานที่ลำเค็ญ
เห็นกันอยู่ รู้ทุกคน
บางครั้งเราสับสน ไร้แม้แต่คนเข้าใจ
ช่างมันฉันไม่แคร์...ช่างมันฉันไม่แคร์....ไม่แคร์อันใด......
posted by solitary animal @ 8:35 AM
6 Comments:
มีสองเพลงที่ชอบฟัง
เวลารู้สึกว่าชีวิต มันช่างลำเค็ญ
และสับสน ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่
บทเพลงบอกเราว่า
สิ่งที่เกิดขึ้นเรื่องธรรมดา
มันเป็นแค่อีกวันหนึ่งที่จะผ่านไป
ขอเพียงแต่ประคองใจเราไว้ให้ได้
แต่ถ้าทำไม่ได้
เรายังมีเพื่อน
When the day is long and the night, the night is yours alone,
When you're sure you've had enough of this life, well hang on
Don't let yourself go, 'cause everybody cries and everybody hurts sometimes
Sometimes everything is wrong. Now it's time to sing along
When your day is night alone, (hold on, hold on)
If you feel like letting go, (hold on)
When you think you've had too much of this life, well hang on
Cause everybody hurts. Take comfort in your friends....
(เพลงที่สอง)
ในทุกคืนดวงดาวยังคงกลับมา
บนฟ้าไกลยังมีคงมีนวลแสงจันทร์
จะเป็นคืนไหนมองไปยังคงเหมือนกัน
เป็นอยู่อย่างนั้น
เพียงแค่วันเวลาเดินทางต่อไป
วันและวัยยังคงเดินไปพร้อมกัน
เรื่องราวชีวิตยังคงมีมาทุกวัน
เป็นอยู่อย่างนั้น
ไม่ว่าวันไหนก็เหมือนวันนี้
วันนี้ก็เหมือนวันนั้น
ฟ้ายังคงเป็นฟ้าไม่เปลี่ยนแปรผัน
จะสุขจะทุกข์จะเศร้าเพียงไหน
จะหวั่นจะไหวก็ตามแต่ใจที่มี
แล้วแต่ใครจะเห็นเป็นอยู่อย่างนี้
ชีวิตเรายังคงดำเนินต่อไป
ลมหายใจยังคงมีความต้องการ
โลกยังคงหมุนคงไปตามทางของมัน
เป็นอยู่อย่างนั้น
Ain't it good to know that you've got a friend
When people can be so cold
They'll hurt you, and desert you
And take your soul if you let them
Oh, but don't you let them
You just call out my name
And you know wherever I am
I'll come running to see you again
Winter, spring, summer or fall
All you have to do is call
And I'll be there
You've got a friend
:)
blog traveller -> วันอาทิตย์ที่ผ่านมาไปบางปู ยังนึกถึงตอนนั้น...ที่เราทำรายงานเสร็จแล้วขับรถไปกันแต่เช้า 6 คนเลย ยังจำได้ใช่มั๊ย? ฟามหลัง :P
มานั่งฟังเพลงด้วยคน (Everybody hurts จาก REM นี่คลาสสิคมาก)...
R.Clintcaid
still keep the photo from that morning at Bang-Pu :)
Post a Comment
<< Home