There are no coincidences in the universe.
Existing, living, or going without others; alone
View my complete profile
posted by solitary animal @ 7:22 AM
ใช่เลย!นึกได้แล้ว ที่วัดบวรฯ ย่านบางลำพู เคยมีโอกาสเข้าไปกราบพระพุทธรูปปางปรินิพพาน ซึ่งอยู่ในโบสถ์ด้านหลัง ครั้งนั้นอาจารย์ฉัตรก็บรรยายถึงดอกมณฑารพนี้เช่นกัน (คุณป้าข้างบ้านจำได้มั๊ยคะ คราครั้งที่เราไปวัดเนื่องในรัชกาลที่ 4 อ่ะ)อ่า...ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าพี่นู๋แหม่มของเราปลูกดอกไม้สวรรค์นี่ด้วย เห็นเมื่อวานบอกว่าไม่ค่อยได้ดูแลเท่าไรนะเนี่ยะ :)เรื่องของเรื่องเมื่อเช้าวาน พี่นู๋แหม่มเดินมาบอกว่า "เธอ...ไปดูสิ ที่บ้านชั้นมีดอกมณฑาเพิ่งออกดอก หอมมากเลย" แหม เราก็รู้ได้ในทันใดว่าพี่นู๋แหม่มอยากให้เราไปชื่นชมและบันทึกภาพเอาไว้ดังนั้น...จึงเป็นที่มาของรูปดอกมณฑารพด้วยประการฉะนี้ กลิ่นหอม (และแรง) มากจริงๆ :)
พี่นู๋แหม่มแฮปปี้สุดๆ กับดอกมณฑา (มี รพ ต่อท้ายด้วยเหรอ คุณ S.A.) เที่ยวตระเวนเชื้อเชิญญาติโกโหติกาในบ้านมาร่วมชื่นชมกันถ้วนหน้า ตั้งแต่เด็กสุด (ตินติน)จนถึงอาวุโสสูงสุด (ปู่ปุ๊ ของตินติน)ปลื้มสุดๆ ขนาดพยายามจะขุดรากถอนโคนต้นชมพู่ต้นเบ้อเริ่มเทิ่ม เพื่อจัดที่ทางให้เจ้าต้นมณฑารพนี้ แต่งานนี้ถือเป็นการบุกรุกพื้นที่และแผ้วทางผืนป่าในบ้าน ผิดกฎหมายที่ปู่ปุ๊บัญญัติขึ้นด้วยวาจาอย่างรุนแรงเชียวนะคุณ S.A.ไม่รู้พี่นู๋แหม่มจะถูกลงโทษสถานใด
พี่นู๋แหม่มไม่เคยกลัวผู้ใดอยู่แล้นนนน...แม้แต่ปู่ปุ๊ยังแสดงความเกรงใจพี่นู๋แหม่มอยู่เสมอๆ โดยเฉพาะเวลาเจ็บไข้ได้ป่วยต้องไปโรงพยาบาล (แต่พอลับหลัง ก็แอบเม้าท์พี่นู๋แหม่มของดิชั้นอย่างงู้นอย่างงี้ทุกกะที!)ปล. ดอกมณฑากะมณฑารพ คือดอกเดียวกันแหล่ะ เดาเอานะ ฮิฮิ แต่จำได้ว่าลักษณะเหมือนที่เราเห็นในจิตรกรรมฝาผนังที่วัดบวรฯด้วยอ่ะ :)
Post a Comment
<< Home
3 Comments:
ใช่เลย!
นึกได้แล้ว ที่วัดบวรฯ ย่านบางลำพู เคยมีโอกาสเข้าไปกราบพระพุทธรูปปางปรินิพพาน ซึ่งอยู่ในโบสถ์ด้านหลัง ครั้งนั้นอาจารย์ฉัตรก็บรรยายถึงดอกมณฑารพนี้เช่นกัน (คุณป้าข้างบ้านจำได้มั๊ยคะ คราครั้งที่เราไปวัดเนื่องในรัชกาลที่ 4 อ่ะ)
อ่า...ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าพี่นู๋แหม่มของเราปลูกดอกไม้สวรรค์นี่ด้วย เห็นเมื่อวานบอกว่าไม่ค่อยได้ดูแลเท่าไรนะเนี่ยะ :)
เรื่องของเรื่องเมื่อเช้าวาน พี่นู๋แหม่มเดินมาบอกว่า "เธอ...ไปดูสิ ที่บ้านชั้นมีดอกมณฑาเพิ่งออกดอก หอมมากเลย" แหม เราก็รู้ได้ในทันใดว่าพี่นู๋แหม่มอยากให้เราไปชื่นชมและบันทึกภาพเอาไว้
ดังนั้น...จึงเป็นที่มาของรูปดอกมณฑารพด้วยประการฉะนี้
กลิ่นหอม (และแรง) มากจริงๆ :)
พี่นู๋แหม่มแฮปปี้สุดๆ กับดอกมณฑา (มี รพ ต่อท้ายด้วยเหรอ คุณ S.A.) เที่ยวตระเวนเชื้อเชิญญาติโก
โหติกาในบ้านมาร่วมชื่นชมกันถ้วนหน้า ตั้งแต่เด็กสุด (ตินติน)จนถึงอาวุโสสูงสุด (ปู่ปุ๊ ของตินติน)
ปลื้มสุดๆ ขนาดพยายามจะขุดรากถอนโคนต้นชมพู่
ต้นเบ้อเริ่มเทิ่ม เพื่อจัดที่ทางให้เจ้าต้นมณฑารพนี้ แต่งานนี้ถือเป็นการบุกรุกพื้นที่และแผ้วทางผืนป่าในบ้าน ผิดกฎหมายที่ปู่ปุ๊บัญญัติขึ้นด้วยวาจาอย่างรุนแรงเชียวนะคุณ S.A.
ไม่รู้พี่นู๋แหม่มจะถูกลงโทษสถานใด
พี่นู๋แหม่มไม่เคยกลัวผู้ใดอยู่แล้นนนน...แม้แต่ปู่ปุ๊ยังแสดงความเกรงใจพี่นู๋แหม่มอยู่เสมอๆ โดยเฉพาะเวลาเจ็บไข้ได้ป่วยต้องไปโรงพยาบาล (แต่พอลับหลัง ก็แอบเม้าท์พี่นู๋แหม่มของดิชั้นอย่างงู้นอย่างงี้ทุกกะที!)
ปล. ดอกมณฑากะมณฑารพ คือดอกเดียวกันแหล่ะ เดาเอานะ ฮิฮิ แต่จำได้ว่าลักษณะเหมือนที่เราเห็นในจิตรกรรมฝาผนังที่วัดบวรฯด้วยอ่ะ :)
Post a Comment
<< Home