There are no coincidences in the universe.

Solitary Animal: My Classmate

Saturday, May 28, 2005

My Classmate


His name is A-min, 15 years old. Yes, he is my classmate at Photo club.
I was appointed to be a secretary of this club, so I then appointed A-min to be my assistant.
He is a good boy I believe. Unlike other teenagers, he does not play online-game or addict to internet. He seems to be a good photographer in the future!...

A-min young boy, if you become famous, don't forget this sister na ka :)

3 Comments:

Blogger solitary animal said...

วันนี้เจอน้องเค้า ทำเราทึ่งไปเลย
อยู่ๆ น้องเค้าก็ร้องเพลง "อ้อล้อ" ก็นี่เพลงที่เราชอบน่ะสิ
ก็เลยถามว่าอามีนรู้จักเพลงนี้ด้วยเหรอ เกิดทันเหรอจ้ะ
น้องเค้าก็ตอบว่า "พี่...ผมชอบเพลงเพื่อชีวิตมากเลย" ได้ยินเสียงคนแซวข้างหลังว่า "For Life เว้ยยย"

แค่นั้นยังไม่พอนะ น้องเค้ายังบอกอีกว่าชอบคาราบาว มาลีฮวนน่า พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ เค้าเล่นกีตาร์ได้ด้วย โอ้โห น้องอามีนเอ๊ย...นับถือจริงๆ --มาลีฮวนน่าพี่ยังไม่เคยฟังเลยอ่ะ ฟังแต่สิบล้อ (ฮา)

อยากบอกว่าสมัยที่ยังคิกขุนะ เราไม่เคยสนใจเพลงแนวนี้เลย...เพิ่งจะเริ่มมาฟังตอนที่วัยและประสบการณ์ชีวิตมันเพิ่มขึ้นในช่วงหลังนี่เองล่ะ เออ...เพลงเพื่อชีวิตนี่มันซึ้งและเพราะจับใจจริงๆ เลย

แต่นี่น้องอามีนเพิ่งจะอยู่ม.4 ก็มี life style นอกกระแสแบบนี้แล้ว เจ๋งมากๆ เลย เด็กเทพศิรินทร์เป็นยังงี้หมดทุกคนรึป่าวจ้ะ? :)

Sunday, May 29, 2005 9:39:00 PM  
Blogger solitary animal said...

มีเพลง (กำลังใจ) มาฝากทุกท่านค่ะ

http://www.stcmu7.com/song-kamlungjai-caravan.htm

Thursday, June 02, 2005 7:55:00 PM  
Blogger solitary animal said...

อามีน

เอาไว้เราไปทริปถ่ายรูปที่ปากช่อง อย่าลืมเอากีตาร์ไปด้วยเด้อ พี่ขอ request ล่วงหน้าเลย - เพลง "ข้ามันลูกทุ่ง" นะๆๆ
--------------------

ข้ามันลูกทุ่ง ข้านอนมุ้งสี่สาย
ผูกด้วยเชือกจูงควาย เอนกายแล้วสิ้นรำเค็ญ
ไม่ต้องสนใจมาดัดนิสัยข้าหรอกบานเย็น
ข้ามันลูกทุ่งเอ็งก็คงเห็น ข้าเป็นแค่คนชาวนา

ถ้าเอ็งมองข้าว่าหัวของข้าล้าสมัย
สุดที่เอ็งทนได้ ตามใจเอ็งเถิดแก้วตา
จะเปิ่นหรือเชย ข้าก็ยังเคยมุ้งแบบของข้า
เอ็งอยากจะรักข้าก็ไม่ว่า เอ็งจะเกลียดข้าไม่ว่าซักน้อย

* ไอ้หนุ่มบางไหนมันใส่กางเกงหุ่นสวย
ถ้าเอ็งชังกางเกงขาก๊วย คนสวยไม่ต้องมาคอย
ถ้าเจ้าบานเย็นคิดไปเด่นในกรุงเลิศลอย
อยากจะทิ้งข้าให้เศร้าหงอย ข้าจะไม่คอยขวางตา

ข้ามันลูกทุ่งข้านอนมุ้งสี่หู
ข้าพูดเอ็ง มรึง กรู ฟังดูก็ตรงหนักหนา
ข้าชอบไทยเดิม ข้าส่งข้าเสริมคำพูดบ้านข้า
ข้าแต่งกับเอ็ง เอ็งเป็นของข้า
ใครเรียกภรรยา แต่ข้าเรียกเมีย

:)

Saturday, June 04, 2005 3:17:00 PM  

Post a Comment

<< Home

Gabu on Facebook