Spiritual Cinema Classics
by Stephen Simon Co-Founder, The Spiritual Cinema Circle
posted by solitary animal @ 1:17 PM
Solitary Animal
Existing, living, or going without others; alone
Site FeedPrevious Posts
- The Paradox of the Journey
- Konnichiwa!
- Zen Mind, Beginner's Mind
- Blue Mountains
- Miss the days in Nepal
- A3 Group
- Making Love to the Universe
- Trinity by Tawan Datchanee
- Along Seti River
- Best Wishes
6 Comments:
Recommended by Stephen Simon
1. FIELD OF DREAMS
Even if Field of Dreams wasn't a wonderful movie on many different levels, its core message would deserve its place in the pantheon of the 5 Spiritual Cinema Classics that everyone should see simply for its phrase:
"If you build it, they (or he) will come."
Kevin Costner plays Ray Kinsella, an Iowa farmer whobegins to hear a voice telling him to build a baseball field right in the middle of his farm. Despite the fact that the building of the field seems nonsensical to both Ray and
his wife Anni (Amy Madigan), he feels compelled to build
the field. When he builds it, Ray gets the delight of watching
famous ball players emerge from the cornfields to play on the
field. These are men he has idolized and idealized through
the years and gets to watch them play the game he so dearly
loves. He provides a space for them to live out their dreams
and, in so doing, Ray vicariously gets to play out his fantasy
life as a player. Despite all the obstacles he faces from his
wife and other factors such as the financial burden of putting
his meager resources into the unlikely enterprise of building
a ball field in the corn fields of Iowa, he follows that "voice."
Why? Who or what is that voice?
Is it the voice of God? The voice of a guardian angel?
The voice of his father?
I don't think so.
It is his voice. His internal voice. That voice we all have in the
depths of our souls that speaks truth to us in our most important
moments. That voice which is our connection to the divine,
however we might individually interpret that word. The voice that
often we confuse with all those other little voices we hear like that
of our ego or our inner child.
This connection to that divine voice within us is to me the crux of
the power of "Field of Dreams."
Field of Dreams was released in 1989 just as we entered the
decade of the nineties where so much of the literature pertaining
to our evolving awareness of spirituality was focused on connecting
with the divine with us. My dear friend Neale Donald Walsch got to a
place of such pain and desperation in his life that only his awakening
to that voice held him back from toppling into the abyss. His visionary
"Conversations with God" books all pertain in some way to connecting
to that unique voice within each one of us which is our individual
connection to the divine.
Ray listens to the most sacred place within himself and that's why,
without any so-called rational reason, he sets in motion the actions of
the building of the field. He can't really explain it. He just knows. One of
the hallmarks of wisdom is the ability and courage to look beyond logic
and reason without losing sight of it. Costner's character succeeds in
doing just that. Even more importantly, he trusts that inner voice, even
in the face of mounting opposition and the fact that he himself cannot
justify his actions in any rational way. He is in fact following his heart
and his destiny.
Movies that connect on such a deep level as Field of Dreams have
powerful messages †inside of them or we would not resonate so
deeply to them. This film not only illuminates our connection to that
voice within us, it also parts the veil between life and death with love
and forgiveness at its core. †In discovering what transpires at the end
of the film, we understand the real reason that Ray's inner voice has
compelled him to build the field: reconnection and forgiveness with
his own deceased father. This theme resonates for us, I believe, on
the obvious level of our desire for resolution with our parents but it
also connects to the deeper issue of forgiveness.
The power of forgiveness is at once an immense power and also a
formidable weapon. When we choose to forgive, we release both
ourselves and the person that we are forgiving. Once the power to
forgive is exercised, the energy shifts. When we withhold forgiveness,
we keep ourselves and the one seeking forgiveness in the places we
have maintained as victim and perpetrator. We can, of course, hold
grudges forever and keep ourselves in that place of the wronged party
or we can forgive and move on. Choosing to forgive and being forgiven
is at the core of the climax of Field of Dreams. Ray forgives his father
and thus allows them both to heal. For everyone, that is a powerful and
resonant message. For many more, it is a critical life lesson that we
have chosen to play out in this lifetime.
# เรื่องนี้ยังไม่เคยดู
2. GROUNDHOG DAY
Groundhog Day is a wonderful human comedy about being given the rare opportunity to live several lifetimes all in the same day. It's along the same lines as LIGHTHOUSE HILL, which we discovered for the members of The Spiritual Cinema Circle. Of
course, that's not how FIELD OF DREAMS was marketed but, for our purposes, I believe that concept
is at the soul of the story and why I believe that it is one of the 5 Spiritual Cinema Classics that everyone should see..
Bill Murray plays cynical weatherman Phil Conner, who gets sent to Punxatawney, Pa. for what has become his annual covering of Groundhog Day, an event he dreads
and loathes. Phil is an equal opportunity punisher of all
around him, most particularly Rita (Andie McDowell), the segment producer on the shoot. After the event, the crew is stranded by a snowstorm and forced to stay another day. Waking up the next morning (to the sounds of Sonny and
Cher singing "I Got You Babe" on the radio), he discovers that it's Groundhog Day all over again. Every one and everything is the same except for him. And it keeps
happening. Day after day after day.
At first, he sees it as the perfect way to hone his seductive
designs on Rita. Every day he learns more about her and
then uses it the next day to try to impress her. For her,
everything is new each day. Ultimately, he realizes that
nothing is going to get her into bed in just one day. He gets
depressed, so much so that he actually tries to commit suicide. Several times. Several ways. The problem is that he still wakes up the next morning at 6:00 a.m. to Sonny and Cher.
At first, he goes through, in precise order, the five stages of
dealing with death: denial, anger, bargaining, depression,and acceptance. After a while, he decides that he should probably do something better in his life and he actually starts to help people. By now, he knows absolutely everything that is going to happen in that town on that day so he can, for instance, always be under the right tree to catch a boy who
falls out of it - or perform the Heimlich maneuver on a choking
diner, etc.
Finally, he has really changed and Rita does fall in love with him for who he is actually is on that particular day. That night, she does fall asleep with him and, when he awakes the next day, Groundhog Day is finally over and he can move on with Rita, a changed man.
The film is very funny in the beginning but, as it progresses,
you see that there is more at work here than just a wonderful
premise. It is obvious that this experience is happening over
hundreds of days to Phil, maybe even thousands, and we see
him evolve. Each day, he learns something new about himself
and the world around him and he uses it the next day.
In the beginning of his experience, Phil uses these new insights for ego-centered reasons but he gradually begins to realize that he has a greater purpose for being alive and begins to utilize
those insights to grow and interact more positively with the people around him. Groundhog Day thus provides a perfect metaphor for the lessons we seek from lifetime to lifetime. We learn and grow in each one as we evolve.
If time has no meaning (and for Phil, it doesn't), then who is to say what one day signifies? In Inherit The Wind, Henry Drummond, the character based on Clarence Darrow, asks Matthew Brady, the
character based on William Jennings Bryan, about the definition of a "day" in the Bible. Confirming that even the Bible did not determine how long "a day" is, Drummond presents a theory that, without the
measures we have now for a day (the sun), that it could be of
indeterminate length. "Could be 24 hours, could be a week, could be
a month, could be a year, could be ten thousand years!"
Groundhog Day is a metaphor for that growth process and has
become a common term now in modern life for a day that seems to
go on forever. When a phrase from a movie takes on that kind of life
("Trust the force, Luke"), there is something going on in our hearts
and minds that extends well outside the confines of a strip of film.
# เคยดูแล้ว ชอบมากกกกก ได้อ่านคอมเมนท์นี้ยิ่งชอบใหญ่
Dear S.A
I 'd like to recommend this movie
3. SEABISCUIT
"Seabiscuit" is one of those long and sometimes nearly excruciating exercises that ultimately ends up trying to do too much to be a complete success.
It is the Depression-era in the United States and the country is literally staggering to survive economically and personally. A youngster (the character grows to be Tobey Maguire) leaves his family so he works with horses and eventually becomes a jockey that struggles with his weight and the emotional losses he has suffered. Old, washed-up horse trainer Chris Cooper becomes little more than a vagrant as the Depression hits and tries to keep his sanity by working with the animals he loves.
#########
You don't throw a whole life away just 'cause it's banged up a little.
#########
The odds were incredible.
The dream was impossible…
And somehow, it actually happened.
######
Roselle @^_^@
K.Roselles, thanks a lot ka!
4. MATRIX
THE MATRIX is one of the Spiritual Cinema Classics that I believe everyone should see because, underneath its surface, it contains a breathtaking metaphysical message that is almost unprecedented in
Hollywood big-budget movie making. Here is a film that asks its viewers to accept the conceit that the life they are living may not be "real." That there is no objective reality. This kind of thinking is at the very dew line of metaphysics. The fact that it got expressed in The Matrix with fantastic critical and commercial success says a lot about where we are as a humanity at the turn of the century.
The entire spine of the story is the mystery surrounding what the matrix really is and, as such, it is a wonderful metaphor for daring
adventurer/mapmakers everywhere who seek out the mysteries of life
without regard to the attendant personal risks. We find that the Matrix "is all around us. You can't be told what the Matrix is. You must see it for yourself."
YES!!
You must see it for yourself!....Not the film---the illusion itself The Matrix
questions the very nature of reality. Ignore the reasons they create to justify it and the concept itself is achingly beautiful and radical:
What is real?
The critical message of the film is that we simply have no way of knowing. Questioning the very nature of what we call reality is both a powerful message and a dazzling leap forward in the movies...and our world.
In the sixties, the mantra was "Question authority."
Today, maybe it should be "Question reality."
S.A. 20 Mar'05
About Schmidt
โดย พรพิมล ลิ่มเจริญ
เธอ
คุณชมิดต์ เธอรู้จักคุณชมิดต์ไหม ?
ฉันอยากให้เธอรู้จักเขามาก ชีวิตเขาจะเป็นประโยชน์ต่อชีวิตของเธอ ของฉัน ของเราทุกคน
คุณชมิดต์อายุ 60 ปี ได้เวลาเกษียณอายุ
วันสุดท้ายของการทำงานคุณชมิดต์เป็นวันอันแสนวางเปล่า ในห้องที่เก็บเอกสารต่างๆ ลงกล่องเรียบร้อยแล้ว คุณชมิดต์นั่งจ้องนาฬิกาเดินติ๊กต่อก ติ๊กต่อก พอห้าโมงตรงพอดีก็กลับบ้านไป
คุณชมิดต์เป็นคนแบบไหนกัน ?
ดูจากอากัปกิริยานี้ เห็นจะมีปฏิสัมพันธ์กับผู้คนไม่มากเท่าใดนัก
ฉันก็ไม่ได้พ็อพพิวลาร์ แต่ออกจากงานทีไรมันสนุกทุกที มีซ้อมเลี้ยงอำลา มีวันอำลาจริง และอิ่ม และจุก !
คุณชมิดต์มีงานเลี้ยงอำลาที่บริษัทจัดให้ตามธรรมเนียม คุณชมิดต์และภรรยาก็ไปร่วม คนที่มารับตำแหน่งแทนก็มา ตาคนนี้น่าหมั่นไส้
It"s my honor that I can fill your shoes.
ผมรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้มารับตำแหน่งนี้แทนคุณ
I can step into your shoes. ก็ใช้ได้เหมือนกัน
"ทำมายินดี" หมายถึง ยินดีจากใจจริงหรือไม่ ไม่รู้ แต่มาพูดตอนมีคนเยอะๆ มาพูดดังๆ ต่อหน้าสาธารณชน มาส่อไปในทางอยากบอกผู้คนว่าตนนิสัยดี เลยดูแกล้งๆ
ก็คิดดูนะ คุณชมิดต์ทำงานมาเป็นยี่สิบสามสิบปี มีประสบการณ์เหลือเฟือ พลลาออกไป เอาเด็กเมื่อวานซืนมาแทนที่ ดูถูกกันชัดๆ ใครจะชอบลง
แต่มันก็จริงนะ งานบางอย่างใครทำก็ได้ งานบางอย่าง แบบงานต้องใช้ฝีมือ มันไม่มีใครมาแทนกันได้
คุณชมิดต์มีภรรยา มีลูกสาวหนึ่งคน อยู่เมืองอื่น
ลูกมาร่วมงานเลี้ยงเกษียณอายุของพ่อไม่ได้ เพราะติดงานกับติดเตรียมงานแต่งงานที่กำลังใกล้เข้ามา เลยโทรศัพท์มาแทน
พ่ออย่างคุณชมิดต์ก็ไม่ได้คิดจะใส่ใจ
That"s okay. You"ve got bigger fish to fry.
ไม่เป็นไร ลูกมีงานอื่นสำคัญกว่าต้องทำ
have bigger fish to fry หรือ have other fish to fry หมายถึง มีอะไรที่สำคัญกว่าจะทำ
แกก็พูดไปส่งๆ เบื่อๆ กับลูกสาวในไส้ที่แกว่ารักเป็นหนักหนา ยิ่งกับว่าที่ลูกเขยแกก็ยิ่งไม่ใส่ใจกับภรรยาที่อยู่กินกันมา 42 ปี ยิ่งแล้วใหญ่
ก่อนหน้านี้ แกคงไม่ทันสังเกตอะไร จนวันแรกที่ไม่ต้องไปทำงานอีกแล้ว จู่ๆ แกเกิดคำถามขึ้นมาในใจ
Who is this old woman who is in my house ?
ยายแก่นี่เป็นใคร มาอยู่บ้านฉัน ?
ตลกจัง ฉันว่า ผัวเมียกันแท้ๆ อยู่ดีๆ ก็นึกอย่างนี้ขึ้นมาได้ ! ยังไง ?
นับจากที่คิดได้ ไม่ว่าเมียคุณชมิดต์จะทำอะไร ก็ดูขวางหูขวางตาไปหมด ตั้งแต่นั่ง เดิน ยืน นอน ไปจนทุกๆ สิ่ง
แต่ก็ขวางอยู่ได้ไม่นานภรรยาก็มาด่วนจากไปเสียก่อน
หมดกัน !
คุณชมิดต์จะทำอะไรต่อไป ก็ไม่ได้เตรียมตัว !
ตกใจไหม ?
ตกใจสิ ฉันขอแนะนำให้เธอตกใจ
มันไม่ควรเป็นแบบนี้สักหน่อย คนเราอยู่มาจนอายุ 60 ปี แล้วปล่อยเวลานาทีที่ผ่านมาให้ผ่านไปไม่เคยคิดเลยหรือว่า เมื่อไม่ต้องไปทำงานแล้ว จะทำอะไรในแต่ละวัน ?
ลองคิดเล่นๆ ก็เอาดีน่า
แต่นี่ คุณชมิดต์ไม่เคยคิดเลย สักนิดสักหน่อยก็ไม่เคย !
ดังนั้น ไม่ช้าไม่นาน บ้านก็เละ สกปรก รกเลอะเทอะ คุณชมิดต์เอาแต่กิน นอน นั่งแช่อยู่หน้าทีวี
ทันใดนั้น แกก็เห็นประกาศของมูลนิธิ Childreach Organization เสนอให้ผู้มีใจกรุณารับอุปถัมภ์เด็กๆ ในแอฟริกาใต้สักคน เพราะน้ำสะอาดก็ไม่มีจะดื่มกิน ไม่ต้องพูดถึงเรื่องเล่น เรื่องเรียนหนังสือ หรือเรื่องอาหารจะกินในแต่ละวัน
คุณชมิดต์ไม่ได้คิดกรุณาอะไร แกไม่มีอะไรจะทำก็เลยรับไว้คนหนึ่ง เพราะมันก็ไม่ได้ยากเย็นอะไร แค่ส่งเงินให้เดือนละ 22 เหรียญ แล้วทางมูลนิธิก็หวังว่าจะเขียนจดหมายไปทักทายเด็กในอุปถัมภ์บ้างก็พอ ก็เขียนจดหมายไปหาบ้างบางทีก็พอ
คุณชมิดต์เขียนจดหมายหาเด็กชายเอ็นดูกู เล่าเรื่องนู้นเรื่องนี้ให้ฟังอยู่เนืองๆ เรื่องความในใจซะเยอะ
เวลาผ่านไม่นาน คุณชมิดต์ก็ต้องเหลียวซ้ายแลขวาอีก ไม่มีอะไรทำ เห็นรถบ้านเคลื่อนที่ได้ แกก็เก็บข้าวเก็บของขับออกไป
นี่ก็ไม่ใช่ว่าจะสำนึกอะไรหรอกนะ ไม่มีอะไรทำ พอเห็นรถ พอขับได้ก็ขับออกไป ก็แค่นั้น
เรื่องแรกที่คิดจะทำคือ ไปล้มงานแต่งงานลูก
ร้อยวันพันปีแกไม่เคยใส่ใจ บทจะมาใส่ใจ อย่างแรกที่ทำก็คือห้ามลูกแต่งงานกับคนที่แกไม่เห็นด้วย ไม่สนใจว่าผู้ชายคนนั้นน่ะลูกเขารักของเขาแล้ว เขาเลือกของเขาแล้ว
ก็มันสายไปแล้วนี่นา แกจะทำอะไรได้อีก ?
นอนเตียงน้ำจนปวดหลัง ปวดจริงๆ ลูกสาวแกก็ยังไม่เชื่อเลย
แม่ของเจ้าบ่าวเอายาแก้ปวดชนิดแรงมากให้กิน
With a couple of them you"ll be on cloud nine, I guarantee.
สองสามเม็ดเท่านั้น คุณก็สุขสุดๆ แล้ว
"be on cloud nine" แปลว่า มีความสุขมากๆ ตื่นเต้นมากๆ สุดยอด สุดยอด
ทำไมต้อง เมฆ กับ เลขเก้า ?
เขาว่ามันมาจากกรมอุตุนิยมวิทยา ที่เขาวัดความสูงของเมฆ ถ้าอยู่ระดับ 9 มันก็คือ เมฆระดับสูงที่สุดแถวๆ 30,000 ถึง 40,000 ฟิต แต่ไม่ได้ลอยเป็นแผ่นๆ บางๆ นะ ยังเป็นเมฆก้อนหนาหน้าตาอย่างภูเขาลอยได้อยู่บนฟ้าสูงลิบ
คงสวยดีนะ ไม่เคยเห็นเหมือนกัน ทุกวันนี้เห็นก้อนเมฆก็ยังเห็นเป็นกระต่าย ลูกหมี ไอติมแท่ง ไม่เคยเห็นเป็นอย่างอื่นกับใครเขาเลย
ฉันเห็นใจคุณชมิดต์นะ แกอยากทำอะไรให้กับชีวิตของแกบ้าง ไอ้ที่ไม่เคยทำ ก็แค่อยากทำ
แต่ทำแล้วผิด ! ทำแล้วมันไม่เข้าท่า !!
เวลาเขียนจดหมายถึงเด็กชายเอ็นดูกู ฉันรู้สึกว่าแกจะได้เรียนรู้อะไรบางอย่าง รู้จักตัวเองเพิ่มขึ้นแล้วแหละ
อย่างน้อยนะถ้าเปรียบกับแม่เจ้าบ่าว คุณชมิดต์ก็ไม่ได้เป็นคนเลวร้ายอะไรมากนัก ไม่เห็นแก่ตัวเท่าเขา รู้จักอดจักกลั้นก็มากกว่า แต่แกแก้ไขอะไรไม่ได้แค่นั้น เพราะอะไรที่มันผ่านไปแล้ว มันก็ผ่านไปแล้ว ยิ่งเรื่องแย่ๆ เรื่องร้ายๆ ไม่ใช่เรียกร้องเอากลับคืนมาไม่ได้ มันยังส่งผลกระทบไปในอนาคต แบบว่า ถ้าอนาคตมันจะเกิดเรื่องดีๆ มันจะไม่ดีเท่าที่มันจะดีได้
You"ve got to appreciate what you have while you have it.
เราต้องเห็นคุณค่าของสิ่งที่เรามี ตอนที่เรายังมีมันอยู่
คุณชมิดต์ก็รู้ แต่ไม่ได้ปฏิบัติ
แล้วยังรู้และยังสอนสั่งเด็กชายเอ็นดูกูด้วยหวังดีอีกด้วย
We"re all pretty small in the grand scheme of things. The most we can hope for is to make a difference."
เราเป็นแค่สิ่งเล็กๆ ในกระบวนของสิ่งยิ่งใหญ่ อย่างมากสุด เราก็ได้แค่หวังว่าเราจะทำได้ สร้างความแตกต่างให้ใครได้บ้าง
ก็ได้แค่นั้น
คุณชมิดต์กลับบ้าน รู้สึกว่างเปล่าเท่าเดิม
What in the world is better because of me ?
What"s the difference I can make to people. None at all...
มีอะไรในโลกนี้ที่ดีขึ้นได้เพราะผมไหม ? ผมทำอะไรให้ชีวิตใครไหม ? ไม่เลย...
แต่แล้ว ชีวิตก็ไม่ใจร้ายกับแก สิ่งเล็กน้อยที่แกคิดว่าด้อยค่าที่สุดที่เคยทำมา ก็กลับกลายเป็นสิ่งยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของแก
ฉันเชื่อว่ามนุษย์ตัวเล็กๆ หนึ่งคน ทำสิ่งเล็กๆ ได้ เอาหัวจิตหัวใจใส่เข้าไปด้วยเวลาทำ มันก็จะเป็นสิ่งดี
มนุษย์ทำได้แค่นี้แหละ มนุษย์ตัวเล็กแค่นี้ ทำสิ่งยิ่งใหญ่ไม่เป็นหรอก ถ้ามันจะยิ่งใหญ่ มันคงมาจากสิ่งเล็กๆ มารวมกัน ฉันว่า
มูลนิธิต่างๆ เพื่อเด็กๆ น่าจะระดมทุนเพิ่มได้เพราะแรงบันดาลใจที่ได้จากหนังเรื่องนี้ ฉันชื่นชมมากๆ ในกรณีนี้
ในฐานะประชากรโลกคนหนึ่ง ฉันอยากมีส่วนทำให้เด็กสักคนในแอฟริกามีน้ำสะอาดกิน และเติบโต อยากให้เด็กเวียดนามไม่เร่ร่อนอดหยากอยู่ตามถนนหนทาง อยากให้เด็กจีนได้เรียนหนังสือโดยไม่ต้องเข้ามาในเมือง อยากให้เด็กในปารากวัยพิการมีเก้าอี้ล้อเข็น และสำหรับเด็กไทย ฉันอยากให้เขามีทุกข้อที่เด็กๆ เขาต้องมีกัน
ฉันก็ได้แต่อยากแหละ จะจ่ายเงินเป็นดอลลาร์ทีไร มูลนิธิไทยๆ จะบินผ่านมาให้เห็นทุกที ได้จ่ายเป็นเงินไทยก่อนทุกที
ไม่รู้สิ หมู่นี้วันเวลาผ่านไปไวเหมือนลมพัด เราอาจจะเผลอมากไปไม่รู้ตัว เหมือนเผลอไปรับเชื้อหวัดมรณะ... ไปจน เผลอมีชีวิตกันไปวันๆ...
เทียบกับอันหลังนี้ ฉันขอเผลอเป็นหวัดนั่นดีกว่า
ฉันเอง
--หนังเรื่องนี้ทำให้ฉันตัดสินใจรับอุปการะเด็ก 1 คนที่มูลนิธิศุภนิมิตรแห่งประเทศไทย ต้องขอบคุณจดหมายของด.ช.เอ็นดูกูที่สร้างแรงบันดาลใจให้ฉัน
แค่อุปการะโดยการให้เงินแต่ละเดือนอะ
มันไม่พอนะ
นอกจากเงินแล้ว สิ่งที่เด็กๆ เหล่านี้ต้องการคือ
"กอด"
Roselle
Post a Comment
<< Home