Konnichiwa!
Lunch with (I) Oh!
posted by solitary animal @ 11:36 AM
Solitary Animal
Existing, living, or going without others; alone
Site FeedPrevious Posts
- Zen Mind, Beginner's Mind
- Blue Mountains
- Miss the days in Nepal
- A3 Group
- Making Love to the Universe
- Trinity by Tawan Datchanee
- Along Seti River
- Best Wishes
- Sunday Lazy Cat
- Wat Chang Rop
7 Comments:
It was a good day with my best friend.
Well, we met first at Lido. She was late about 10 minutes so we missed the first part of the film--April Story). The film was not that good but the final scene could make you recall of your One Fine Spring Day.
After the film we catched the sky train to Silom just to find a good Japanese food. I remember once long long time a Japanese restaurant at Thaniya but could not remember the name. Finally we ended up at this place--Miraku. Yep, it was great. I must tell you guys here I have found a cool shop at Thaniya--EROS, what a creative stuff they make! I bought some pieces but they were not that erotics stuff. I will get back to that place again for sure.
After that we had a nice walk from Silom to World Trade, and took the bus to Nana just find Coffee Bean cool? Unfortunately I can't find --feel like i saw it located around but I totally forgot it--then we decided to walk again to Robinson Sukhumvit, cool? Oh got a lot of complaints but I know that it was a good day for us.
Raise the amber glass to ask the moon
Are you lonesome? floating high in the sky
Your silver light bath the earth so bright
And bath my lonely heart so cold and still.
ชูจอกอำพันถามจันทรา
ลอยเด่นอยู่กลางฟ้า - ว้าเหว่ไหม?
สาดแสงสีเงินยวงอาบพสุธาอำไพ
และอาบไล้ใจข้า ,อย่างเยียบเย็น
สุริยฉัตร ชัยมงคล
มติชนสุดฯ มีนาคม 2540
ความเหงาคืออะไรใครรู้บ้าง
คืออ้างว้างแห่งหมอกห่มดอกหญ้า
คือพญาเหยี่ยวโดดเดี่ยวเหินฟ้า
คือสายธาราระรินไหลเรื่อยไป..
คือเทวาลัยร้างกลางป่า
คือหยาดน้ำตาบนกลีบดอกไม้หมองไหม้
คือแววตาผู้เฒ่าที่นั่งผิงไฟ
คือหัวใจดวงหนึ่งซึ่งเดียวดาย..
-สุริยฉัตร ชัยมงคล
คือแววตาผู้เฒ่าที่นั่งผิงไฟ...คิดได้งัย คมมาก
ความเหงาคืออะไรใครรู้บ้าง
คือเรือร้างล่องลอยไร้จุดหมาย
คือดวงดาวบนนนภาที่เดียวดาย
ไร้เดือนหงายคลายทุกข์สุขสันต์กัน
หากมิเหงาคงบ่ฮู้ถึงความหมาย
ความเดียวดายที่บ่ได้แสวงหา
ทุกข์มนุษย์สุดยากจะพรรณา
เมื่อไรหนา ...จะเลิกคว้ากิเลสกัน
อยากถึงวันใกล้ฝั่ง หลับชัวนิรันด์
มิต้องทุกข์สุขสมหวัง พ้นจากความต้องการ !!!
Composed by roselle
"เออสิมาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย"
"เหล้าปริ่มถ้วยก็ปริ่มฝันแล้วสหาย
เวลาผายผันล่วงเร็วเพียงไหน
วันวาน กับ พรุ่งนี้ พะวงใย
หากชื่นหวานสราญใจในวันนี้"
-สุริยฉัตร ชัยมงคล
----------------------
Namaste K.R.CLINTkaid & K.Roselle
พื้นที่แห่งนี้ดูจะเงียบและติดสันโดษเล็กน้อย
เมื่อรวมกับส่วนผสมของความขี้เกียจที่มีมากกว่า
จึงไม่ค่อยมีความเคลื่อนไหวใดๆ มากนัก
อย่างไร...ขอเชิญดื่มด่ำกันตามอัธยาศัย
ยินดีอย่างยิ่งที่ได้ต้อนรับสหายทั้งสอง...
S.A./12 March 05
The Invitation
It doesn’t interest me what you do for a living.
I want to know what you ache for
and if you dare to dream of meeting your heart’s longing.
It doesn’t interest me how old you are.
I want to know if you will risk looking like a fool
for love
for your dream
for the adventure of being alive.
It doesn’t interest me what planets are squaring your moon...
I want to know if you have touched the centre of your own sorrow
if you have been opened by life’s betrayals
or have become shrivelled and closed
from fear of further pain.
I want to know if you can sit with pain
mine or your own
without moving to hide it
or fade it
or fix it.
I want to know if you can be with joy
mine or your own
if you can dance with wildness
and let the ecstasy fill you to the tips of your fingers and toes
without cautioning us to
be careful
be realistic
remember the limitations of being human.
It doesn’t interest me if the story you are telling me
is true.
I want to know if you can
disappoint another
to be true to yourself.
If you can bear the accusation of betrayal
and not betray your own soul.
If you can be faithless
and therefore trustworthy.
I want to know if you can see Beauty
even when it is not pretty
every day.
And if you can source your own life
from its presence.
I want to know if you can live with failure
yours and mine
and still stand at the edge of the lake
and shout to the silver of the full moon,
“Yes.”
It doesn’t interest me
to know where you live or how much money you have.
I want to know if you can get up
after the night of grief and despair
weary and bruised to the bone
and do what needs to be done
to feed the children.
It doesn’t interest me who you know
or how you came to be here.
I want to know if you will stand
in the centre of the fire
with me
and not shrink back.
It doesn’t interest me where or what or with whom
you have studied.
I want to know what sustains you
from the inside
when all else falls away.
I want to know if you can be alone
with yourself
and if you truly like the company you keep
in the empty moments.
© Oriah Mountain Dreamer, from the book The Invitation
16 Mar'05
Post a Comment
<< Home