City of Joy
posted by solitary animal @ 8:32 AM
Solitary Animal
Existing, living, or going without others; alone
Site FeedPrevious Posts
- Rabindranath Tagore
- Bridge Over Troubled Water
- Dear God
- A Bridge to North Sikkim
- May You Be Blessed
- Souvenir Shop @ Thangu
- Our Trip Leader
- Thangu
- The Truth is Out There
- Sikkimese Boy
14 Comments:
ช่วงเวลาสั้นๆ ในเมืองโกลกาต้า ไม่เพียงพอจะค้นหาที่มาของคำว่า City of Joy
แต่สิ่งที่รับรู้ได้อย่างแจ่มชัดคือสภาพบ้านเมือง ผู้คนในอินเดียที่พบเห็นนั้น ส่วนใหญ่ยากจน และประสบปัญหาภาวะสุขอนามัย
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น นั่นก็เป็นวิถีชีวิตของคนที่นั่น ทุกคนต่างมีสงครามที่คู่ควร ใช่มั๊ย?
Every Man Fights His Own War...
อะไรนะ?
โอเคๆ
ฉันได้ยินเสียงใครบางคนตะโกนมาสำทับว่า..."See the perfection"
:)
ปล. วันนี้คุณปลอบโยนตัวเองบ้างแล้วหรือยัง?
ช่วยแนะนำวิธีดีๆ และ ได้ผล ในการปลอบโยนตัวเอง ให้บ้างสิ ...
OCT.ComraDe...
โอวว ได้เลยยย เดี๋ยวขอแว้บไปเรียบเรียงความคิดของตัวเองซักพักแล้วจะกลับมาแชร์เน้อ ;)
(ใครผ่านมาผ่านไปแถวนี้ โปรดแบ่งปัน insight ดีๆ กันบ้างเน้อ)
การปลอบโยนตัวเอง...สำหรับเรา ก็คือการนั่งคุยกะตัวเองนั่นเอง (ใช่เลย!)
ฟังดูเพ้อเจ้อ ก็อาจจะใช่ หรือ ไม่ใช่ก็ได้ :)
เรื่องของเรื่องก็คือ...หลังๆ มานี่เรารู้สึกว่าตัวเองพร้อมที่จะอยู่อย่างโดดเดี่ยวมากกว่าที่จะอยู่ท่ามกลางผู้คนมากหน้าหลายตาแต่ไม่มีความจริงใจ บางครั้งมันก็ชวนให้เหงาบรรลัยเลย (ขอโทษที่ต้องใช้คำพูดแบบนั้น แต่เพื่อจะได้เห็นภาพ)ส่วนเพื่อนสนิทมิตรสหาย จะเรียกว่าคบหาในปริมาณที่ลดลงแต่เน้นคุณภาพก็ว่าได้ แต่ก็อีกอ่ะนะ เรารู้ตัวว่าเป็นพวกขี้เบื่ออยู่มาก แถมอยู่ร่วมกะคนยาก (เหมือนคนนิสัยไม่ดีเลยเนอะ)เพื่อนที่สนิทกันนี่รู้เลย เวลาไปเที่ยวกันทีไร จะกัดกันตลอด (ต่างคนต่างเบื่อกันมั๊ง)ต่างคนต่างคิดว่าครั้งนี้เป็นการร่วมทริปกันครั้งสุดท้ายแล้ว (ฮ่าๆๆ) แต่...ก็ไม่เคยสุดท้ายซักที (คือประมาณว่าต้องห่างๆ กันสักพัก ไปสร้างสเปซส่วนตัว เดี๋ยวค่อยกลับมาเที่ยวกันอีก)
(โอ้ว...อินโทรยาวมากเลย ยังไม่จบ เดี๋ยวมาต่อ)
สรุปเลยละกันเนอะ
@ ตัวเราเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของตัวเอง @
ลองเริ่มพูดคุยกะตัวเอง...บางทีเราต้องอยู่ใน environment ที่เอื้อให้เราทำแบบนั้นด้วยนะ มันคงต้องเป็นที่ส่วนตัวซักเล็กน้อย ไม่พลุกพล่านและเงียบ โชคดีที่เรามี secret garden ที่บ้าน เป็นที่ๆ เรารู้สึกดีกับตัวเองจัง มันทำให้เรา contemplate ได้ง่าย อธิบายไม่ถูก แต่เราจะรู้ได้เอง :)
นี่ๆ การปลอบโยนตัวเองอีกวิธีนึงสำหรับเราก็คือการได้อ่านหนังสือดีๆ :)
เราอาจจะไม่ใช่หนอนหนังสือพันธุ์แท้อะไร แต่เราอ่านหนังสือทุกวันจ้า (จบบ้างไม่จบบ้างก็ตาม) แล้วการได้อ่านหนังสือดีๆ เนี่ย 'พี่เวียง'แกบอกว่า--ช่วยลดสงครามในใจ (ว้าวว โดนๆๆ)
แจมด้วยคน... ลองหาฟังเพลง Looking Forward ของ Neil Young มาปลอบใจดูก็ได้นะ...
Morning has come with the first rays of sun
Breaking through our window pane
Songs fill the air but there's no singer there
Just an old wooden guitar playing
Writing a song won't take very long
Trying not to use the world "old"
Thinking about taking chances and doubts
That still linger in the cold
Looking forward, all that I can see
Is good things happening to you and to me
I'm not waiting for times to change
I'm gonna live like a free-roaming soul
On the highway of our love
อีกอันนึงที่เราเพิ่งตระหนักได้เมื่อไม่นานนี้...
"อย่าหมิ่นกุศลธรรมแม้เพียงน้อยนิด"
อะไรก็ตามที่เราสละให้คนอื่นได้ แม้จะเป็นสิ่งเล็กๆ น้อยๆ เดี๋ยวนี้เราพยายามทำมากขึ้น just give it away, everything อยากทำให้มันติดเป็นนิสัยมากกว่านี้...บางทีมันอาจเรื่องเล็กๆ น้อยๆ...อาจเป็นแค่การอุดหนุนพวงมาลัย 1-2 พวง หรืออะไรก็ได้ที่คนอื่นอาจจะไม่ได้ให้ค่า แต่เราจะรู้สึกได้เอง (อีกแล้ว)ว่าผลตอบแทนที่ได้รับคือความสุขใจ ปิติอยู่ข้างใน อะไรประมาณนั้น
"การให้เป็นเหตุให้สุขใจยิ่งกว่าการรับ"
อ้าว! สวัสดียามบ่ายคุณ Anonymous :)
เห็นด้วยที่ว่า..การปลอบโยนตัวเองที่ดีคือการคุยกับตัวเอง และขอเสริมนึดนึงว่า จงยอมรับว่าความล้มเหลว ผิดพลาดนั้นไม่ใช่เรื่องแย่เสมอไป และจงมีทัศนคติในทางบวก แล้วใจเราจะสบายเอง
blue sea
สวัสดีจ้า คุณ blue sea
หายไปไหนมา...
ขอบคุณสำหรับคอมเมนท์ดีๆ เสมอๆ :)
ปล. นี่เรายังอยู่ที่ทำงานอยู่เลย วันศุกร์เย็นนะนี่ หิวววววววว ขะมัด
และจงมีทัศนคติในทางบวก แล้วใจเราจะสบายเอง
==> จริงๆๆ
The power of positive thinking :)
I'm impressed with your site, very nice graphics!
»
Here are some links that I believe will be interestedhttp://googleindex.info/2197.html or http://google-machine.info/2459.html and http://indexmachine.info/499.html
Post a Comment
<< Home