There are no coincidences in the universe.
Existing, living, or going without others; alone
View my complete profile
posted by solitary animal @ 1:08 PM
ในช่วงนี้ หัวข้อการสนทนาของเรากะเพื่อนสนิทไม่กี่คนก็มักจะวนเวียนอยู่กับเรื่อง “ชีวิต” ถ้าจะพูดให้ชัดๆ ก็คือ การพยายามหวนกลับไปทำความเข้าใจตัวเองและแสวงหาชีวิตด้านในของแต่ละคนบางคนคงพอจะเข้าใจได้หากว่าได้ผ่านประสบการณ์ชีวิตมาในระดับนึง เราจะเริ่มตระหนักและครุ่นคิดถึงแง่มุม “บางด้าน” ของชีวิต และเกือบทุกครั้งที่เราจะนึกถึงหนังสือเล่มนึงที่มีค่ากับเรามาก เป็นหนังสือที่พูดถึง “จิตใจแห่งนางนวล” Jonathan Livingston Seagullนางนวลนั้นถือได้เป็น “สัญลักษณ์แห่งการแสวงหา” อย่างนึงของคนหนุ่มสาวและใครก็ตามที่ปรารถนาจะพบตัวเอง เราขออนุญาตคัดลอกบางส่วนของคำนำผู้แปลหนังสือเล่มนี้—...ผมลองมาคิดดูว่า โจนาทาน นางนวล ให้อะไรแก่ผู้อ่าน ซึ่งเอาเข้าจริงก็คงเป็นสิทธิ และความพอใจของผู้อ่านที่จะติดตามเองตามความประสงค์ของตน ผมเข้าใจว่าโจนาทานคงจะให้แรงบันดาลใจในการแสวงหาของคนหนุ่มสาว โจนาทานมีวิญญาณเสรี พยายามที่จะค้นพบตนเองและสัจจะ (ถึงตัวโจนาทานจะไม่ได้บอกว่าสัจจะนั้นจริงๆ คืออะไรอย่างแจ่มชัดนัก) ผมเข้าใจอีกว่า วิญญาณเสรีนี้กระมังที่ต้องใจคนหนุ่มสาวในวัยของการแสวงหา ยิ่งสังคมซับซ้อนมากขึ้นเพียงใด ผู้คนก็ต้องการความคิดที่จะเป็นเครื่องประกอบในการดำรงชีวิตของคนมากขึ้นเท่านั้นนอกเหนือจากวิญญาณเสรีแล้ว โจนาทานยังมีความรับผิดชอบ มีความรักในมนุษยชาติ มีความอยากช่วยเหลือผู้อื่น เปิดโอกาสและแนะแนวทางให้ผู้อื่นได้แสวงหา เรียนรู้ และบรรลุ ตรงนี้แหละที่ทำให้โจนาทานน่าสนใจขึ้นอีกเป็นพิเศษ และโดยส่วนตัวของผมที่เป็นอาจารย์สอนหนังสือ ก็ออกจะชอบทั้งวิญญาณเสรีและความเสียสละของโจนาทาน วิญญาณเสรีทำให้เราหลุดพ้นจากความจำเป็นที่น่าเบื่อหน่ายความเสียสละทำให้การมีชีวิตอยู่ของเรามีคุณค่ายิ่งขึ้น ผมคิดว่าสองสิ่งนี้น่าจะอยู่ในวิสัยที่มนุษย์เราพึงจะทำให้แก่กันได้ชาญวิทย์ เกษตรศิริมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ 5023 พฤษภาคม 2527แด่โจนาทาน นางนวลตัวจริงซึ่งอยู่ในตัวเราทุกคนผู้เขียน (Richard Bach)
ภาพสวยมากเลย...ตอนแรกนึกว่านกเป็ดน้ำ
Great photo, amazing colours, thanks for sharing!
nice photo go with your words.
Post a Comment
<< Home
4 Comments:
ในช่วงนี้ หัวข้อการสนทนาของเรากะเพื่อนสนิทไม่กี่คนก็มักจะวนเวียนอยู่กับเรื่อง “ชีวิต” ถ้าจะพูดให้ชัดๆ ก็คือ การพยายามหวนกลับไปทำความเข้าใจตัวเองและแสวงหาชีวิตด้านในของแต่ละคน
บางคนคงพอจะเข้าใจได้หากว่าได้ผ่านประสบการณ์ชีวิตมาในระดับนึง เราจะเริ่มตระหนักและครุ่นคิดถึงแง่มุม “บางด้าน” ของชีวิต และเกือบทุกครั้งที่เราจะนึกถึงหนังสือเล่มนึงที่มีค่ากับเรามาก เป็นหนังสือที่พูดถึง “จิตใจแห่งนางนวล”
Jonathan Livingston Seagull
นางนวลนั้นถือได้เป็น “สัญลักษณ์แห่งการแสวงหา” อย่างนึงของคนหนุ่มสาวและใครก็ตามที่ปรารถนาจะพบตัวเอง เราขออนุญาตคัดลอกบางส่วนของคำนำผู้แปลหนังสือเล่มนี้—
...ผมลองมาคิดดูว่า โจนาทาน นางนวล ให้อะไรแก่ผู้อ่าน ซึ่งเอาเข้าจริงก็คงเป็นสิทธิ และความพอใจของผู้อ่านที่จะติดตามเองตามความประสงค์ของตน ผมเข้าใจว่าโจนาทานคงจะให้แรงบันดาลใจในการแสวงหาของคนหนุ่มสาว โจนาทานมีวิญญาณเสรี พยายามที่จะค้นพบตนเองและสัจจะ (ถึงตัวโจนาทานจะไม่ได้บอกว่าสัจจะนั้นจริงๆ คืออะไรอย่างแจ่มชัดนัก) ผมเข้าใจอีกว่า วิญญาณเสรีนี้กระมังที่ต้องใจคนหนุ่มสาวในวัยของการแสวงหา
ยิ่งสังคมซับซ้อนมากขึ้นเพียงใด ผู้คนก็ต้องการความคิดที่จะเป็นเครื่องประกอบในการดำรงชีวิตของคนมากขึ้นเท่านั้น
นอกเหนือจากวิญญาณเสรีแล้ว โจนาทานยังมีความรับผิดชอบ มีความรักในมนุษยชาติ มีความอยากช่วยเหลือผู้อื่น เปิดโอกาสและแนะแนวทางให้ผู้อื่นได้แสวงหา เรียนรู้ และบรรลุ ตรงนี้แหละที่ทำให้โจนาทานน่าสนใจขึ้นอีกเป็นพิเศษ และโดยส่วนตัวของผมที่เป็นอาจารย์สอนหนังสือ ก็ออกจะชอบทั้งวิญญาณเสรีและความเสียสละของโจนาทาน
วิญญาณเสรีทำให้เราหลุดพ้นจากความจำเป็นที่น่าเบื่อหน่าย
ความเสียสละทำให้การมีชีวิตอยู่ของเรามีคุณค่ายิ่งขึ้น
ผมคิดว่าสองสิ่งนี้น่าจะอยู่ในวิสัยที่มนุษย์เราพึงจะทำให้แก่กันได้
ชาญวิทย์ เกษตรศิริ
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ 50
23 พฤษภาคม 2527
แด่โจนาทาน นางนวลตัวจริง
ซึ่งอยู่ในตัวเราทุกคน
ผู้เขียน (Richard Bach)
ภาพสวยมากเลย...ตอนแรกนึกว่านกเป็ดน้ำ
Great photo, amazing colours, thanks for sharing!
nice photo go with your words.
Post a Comment
<< Home