A Ray of Hope
posted by solitary animal @ 8:17 PM
Solitary Animal
Existing, living, or going without others; alone
Site FeedPrevious Posts
- Yesterday, Today & Tomorrow
- The Gift of Friendship
- สุดทางทุกข์ (At Hell's Gate)
- Solitary Heart
- A Call for Fusion
- Untitled
- Art for Art's Sake
- Local Breakfast!
- @ War Remnants Museum
- A Woman Moment in Saigon
10 Comments:
เกือบสองเดือนที่ไม่ได้อัพเดท blog ทึมๆ แห่งนี้ สืบเนืองจากการเข้าๆ ออกๆ โรงพยาบาล ไม่ใช่ของตัวเอง แต่ของแม่ผู้ให้กำเนิด...
หลังจากชีวิตป้วนเปี้ยนกับ stoma กะ Cancer กะลำไส้และอะไรอีกบลาๆๆ จนถึงวันนี้ก็อาจสรุปว่าชีวิตของเราไม่มีวันเหมือนเดิมอีกต่อไป เป็นประสบการณ์ที่ลึกซึ้งต่อตัวเองและครอบครัว ได้รู้สึกว่าแต่ละวันนั้นมีค่าเพียงใด
ขอบคุณโรคร้ายที่เข้ามาเตือนสติและให้บทเรียนชีวิตที่มีค่าในครั้งนี้ ขอบคุณทุกกำลังใจและความห่วงใยของมิตรสหายที่ส่งมาให้ทุกๆ คนเลย
ปล. ตอนนี้แม่รับยาคีโมเป็นเดือนที่สองแล้ว ใชคดีมากๆ ที่ไม่มีอาการของผลข้างเคียงใดๆ แถมน้ำหนักเพิ่มขึ้นมา 2 กก. ลูกๆ ทุกคนดีใจกันถ้วนทั่ว
มิน่า ถึงว่าหายไปไหน...
แอบเข้ามาชมบล๊อคอยู่เรื่อยๆ แหะ แหะ...
ไม่เป็นไรนะ ขอให้คุณแม่หายไวๆ ช่วงนี้มันอาจจะยังยากอยู่ แต่เดี๋ยวมันก็จะผ่านไป แล้วก็จะผ่านไปด้วยดีด้วย เชื่อสิ ^^
ขอบคุณค่ะ คุณดรีม
เชื่อๆๆ seeing is believing :)
พรุ่งนี้ (17 ก.พ.) ก็จะครบ 2 เดือนหลังจากแม่เข้ารับการผ่าตัดลำไส้ใหญ่และใช้ชีวิตกับทวารเทียม (ostomy)เป็นต้นมา...ตอนนี้แม่ก็กลับมาเป็นคนสูงวัยไฮเปอร์ทำงานนู่นนี่ได้เกือบเหมือนเดิมแล้วล่ะ
กลับมาเสียที ...
ดีใจๆๆ ...
Take care เด้อ
NATE.
ดีใจด้วยคะ คุณ SA
ขอให้คุณแม่แข็งแรงไว ๆ นะคะ
คุณ SA
ก็กลับมาดูแล บ้าน (blog)นี้ด้วยนะคะ
ทุกคน คิดถึงคะ
อย่าลืมรักษาสุขภาพตัวเองนะคะ
roselle
@^__^@
ขอให้คุณแม่คุณ SA ดีขึ้นทุกวันนะคะ :)
เพิ่งได้อ่านหนังสือเล่มนึงเค้าบอกว่า...ความเจ็บป่วยหรือความทุกข์นั้นแท้จริงคือสิ่งดีที่แฝงมา เพราะมันจะเข้าไปสลายความคุ้นชินที่เรามีต่อความลวงที่สร้างขึ้นมาแวดล้อมชีวิต และบีบให้เราตาสว่าง...
ขอบคุณทุกๆ กำลังใจ
ขอบคุณจากส่วนลึกของหัวใจ :)
ขอพลังและกำลังใจจงสถิตมั่น...
เช่นกันค่ะ พี่ un-assignment :)
ขอบคุณนะคะ (ไม่ได้สนทนากันเลยนิ)
ช่วงนี้ ได้ข่าวโรคภัยไข้เจ็บของพ่อแม่เพือนติดๆ กัน ตลอดเลย พ่อคนนึงเป็นมะเร็งกะเพาะปัสสาวะ ต้องผ่าตัดและมีทวารเทียม พ่ออีกคนนึงมีอาการปอดติดเชื้อ ต้องเข้ารักษาและดูแลอย่างใกล้ชิด อยู่โรงพยาบาลมาอาทิตย์นึงแล้ว
เหมือนได้รับการย้ำเตือน message บางอย่างที่สำคัญเลย ดูราวกับว่าแผนการชีวิตถูกจัดเตรียมไว้ให้เราต้องเจอกับสถานการณ์ชีวิตประมาณนี้ แล้วเราจะ tackle มันยังไง อะไรทำนองนั้น
ปล. เพื่อนคนหลังนี้เดิมทีวางแผนจะไปเตร็ดเตร่ที่จ.น่านเดินสายธรรมทานทัวร์ด้วยกัน ตอนนี้เธอถอนตัวเพื่อไปดูแลพ่อ และด้วยขี้เกียจชวนใครไป ก็เป็นอันว่าทริปนี้ข้าพเจ้าต้องมุ่งสู่พระธาตุโดยลำพัง แต่ก็ดีๆๆ ข้าพเจ้าจะได้มีโอกาสสะสางความรู้สึกของตัวเองโดยไม่ต้องเกรงใจใคร เพียงขอให้สิ่งดีงามและธรรมชาติสวยสงบในจ.น่านกล่อมเกลาดวงวิญญาณของข้าพเจ้าด้วยเถิด (ชอบมากๆๆ ทิวทัศน์เมืองน่าน)
Post a Comment
<< Home