There are no coincidences in the universe.
Existing, living, or going without others; alone
View my complete profile
posted by solitary animal @ 9:06 AM
ขอตราพระเกี้ยวยั้งยืนยง :)อีกแล้ววววว...นึกถึง 7-8 ปี ที่อาศัยอยู่ใต้ร่มเงาของจามจุรี หลากหลายความทรงจำอันมีค่าที่เกิดขึ้นในสถาบันอันภาคภูมิใจแห่งนี้ ใช่! ความทรงจำดีๆ มีค่ามากกว่าทอง ;)
ยินดีด้วยใช่! พูดก็พูดเถอะ สนทนากับพระเจ้ามีค่ามากกว่าทอง อิอิ
แวะมา ;) ด้วย !Oct'ComraDe...
แหม ขอแหวะลูกหม้ออย่างสาวโซด้วยคน
:)ปล. แก้ข่าวๆ ไม่ใช่ 7-8 ปี นับเลขผิด (เข้าไปสองรอบ) จริงๆ คือ 6-7 ปีต่างหาก (ขอบคุณพระเจ้าที่ติงเข้ามา พระเจ้าทรงรู้ววววไปซะทุกอย่าง วู้ววว)
ทำไมเรียนนานขนาดนั้นอ่ะค่ะ จักรอยู่แค่5ปียังว่านานเลย แต่ก็คิดถึงดาดฟ้าตึกเรียน และเยลลี่กระเจี๊ยบที่โรงอาหารอักษรเช่นกัน
คุณจักรย่อมมีห้วงยามแห่งการท้อแท้ในการศึกษาเล่าเรียนอ่ะค่ะ :)เราก็ไปกินแถวอักษรอยู่บ้าง แต่ไม่บ่อย เพราะมันเดินไกล ส่วนใหญ่ยังชีพด้วยการหากินแถวคณะ (บัญชี) หรือไม่ก็ตลาดสามย่าน กะตึกจุลฯ ซะมากกว่าคิดถึงตลาดนัดวันศุกร์จังเลยนิ :)
นั่นสินะ ตลาดนัดในมหาลัยนี่มันสะดวกดีจริงๆ ไม่เคยคิดว่าในมหาลัยกลางเมืองจะมีตลาดนัด ตั้งแต่เรียนจบไม่เคยไปตลาดนัดในมหาลัย...เฮ้อ คิดถึงวันเก่าๆจริงๆเล้ย เรียนเลิกก็เตะบอล หิวก็ไปสามย่าน เบื่อก็ไปหอสมุดไม่ก็MBK
คิดถึงเพื่อนๆ กรุ๊ป ก.3 แม้ตอนนี้ได้เจอ ได้ติดต่อกับไม่กี่คน แต่ที่เหลือเราก็ยังคิดถึงนะ อย่างตอนซ้อมเชียร์ รับน้อง พี่เบอร์ 555 โอ้... ผ่านไปนานมากเลยนะเนี่ย
Post a Comment
<< Home
9 Comments:
ขอตราพระเกี้ยวยั้งยืนยง :)
อีกแล้ววววว...นึกถึง 7-8 ปี ที่อาศัยอยู่ใต้ร่มเงาของจามจุรี หลากหลายความทรงจำอันมีค่าที่เกิดขึ้นในสถาบันอันภาคภูมิใจแห่งนี้
ใช่! ความทรงจำดีๆ มีค่ามากกว่าทอง ;)
ยินดีด้วย
ใช่! พูดก็พูดเถอะ สนทนากับพระเจ้ามีค่ามากกว่าทอง อิอิ
แวะมา ;) ด้วย !
Oct'ComraDe...
แหม ขอแหวะลูกหม้ออย่างสาวโซด้วยคน
:)
ปล. แก้ข่าวๆ ไม่ใช่ 7-8 ปี นับเลขผิด (เข้าไปสองรอบ) จริงๆ คือ 6-7 ปีต่างหาก
(ขอบคุณพระเจ้าที่ติงเข้ามา พระเจ้าทรงรู้ววววไปซะทุกอย่าง วู้ววว)
ทำไมเรียนนานขนาดนั้นอ่ะค่ะ จักรอยู่แค่5ปียังว่านานเลย แต่ก็คิดถึงดาดฟ้าตึกเรียน และเยลลี่กระเจี๊ยบที่โรงอาหารอักษรเช่นกัน
คุณจักร
ย่อมมีห้วงยามแห่งการท้อแท้ในการศึกษาเล่าเรียนอ่ะค่ะ :)
เราก็ไปกินแถวอักษรอยู่บ้าง แต่ไม่บ่อย เพราะมันเดินไกล ส่วนใหญ่ยังชีพด้วยการหากินแถวคณะ (บัญชี) หรือไม่ก็ตลาดสามย่าน กะตึกจุลฯ ซะมากกว่า
คิดถึงตลาดนัดวันศุกร์จังเลยนิ :)
นั่นสินะ ตลาดนัดในมหาลัยนี่มันสะดวกดีจริงๆ ไม่เคยคิดว่าในมหาลัยกลางเมืองจะมีตลาดนัด ตั้งแต่เรียนจบไม่เคยไปตลาดนัดในมหาลัย...เฮ้อ คิดถึงวันเก่าๆจริงๆเล้ย เรียนเลิกก็เตะบอล หิวก็ไปสามย่าน เบื่อก็ไปหอสมุดไม่ก็MBK
คิดถึงเพื่อนๆ กรุ๊ป ก.3 แม้ตอนนี้ได้เจอ ได้ติดต่อกับไม่กี่คน แต่ที่เหลือเราก็ยังคิดถึงนะ อย่างตอนซ้อมเชียร์ รับน้อง พี่เบอร์ 555 โอ้... ผ่านไปนานมากเลยนะเนี่ย
Post a Comment
<< Home