There are no coincidences in the universe.

Solitary Animal: Heart Touching

Tuesday, November 22, 2005

Heart Touching

วันนี้ได้รับ fwd mail ดีๆ อีกแล้ว

===================
มีคนเล่าให้ฟังว่า สมัยก่อน คุณพงษ์เทพ กระโดนชำนาญ ศิลปินเพลงเพื่อชีวิต แกอยู่ในป่ากับเพื่อน 5 - 6 คน ทุกวันก็จะเปลี่ยนเวรกัน ล่าสัตว์ป่ามาทำอาหาร วันหนึ่ง...เป็นเวรของคุณพงษ์เทพ แกก็คว้าปืนยาว สะพายบ่า เดินเข้าป่าไป อาหารโปรดของคุณพงษ์เทพ คือแกงเนื้อลิง พอเดินเข้าป่าไปได้สักพัก เห็นลิงตัวหนึ่งนั่งอยู่บนต้นไม้...หันหลังให้..แกก็รีบยกปืนประทับบ่า...ยิงเปรี้ยง...ไปที่ตัวลิง

4 Comments:

Blogger solitary animal said...

เหตุการณ์แปลก ประหลาดได้เกิดขึ้น ปกติ ลิงพอถูกยิง...จะหล่นตุ๊บ...จากต้นไม้ทันที แต่ลิงตัวนี้...นั่งจับกิ่งไม้เฉย...ไม่หล่นลงมา...จะว่ายิงไม่ถูก...ก็ไม่น่าเป็นไปได้ เพราะคุณพงษ์เทพ...แกยิงปืนแม่น...ระยะแค่นี้เป้าใหญ่ขนาดนี้...ไม่พลาดแน่นอน ในขณะที่กำลังสงสัยอยู่นั้น...ลิงตัวที่ถูกยิง...ร้องโหยหวน...เสียงดังมาก...ฝูงลิงที่แยกย้ายกันออกหากินอยู่บริเวณใกล้ ๆ...วิ่งแห่กันเข้ามาหาลิงตัวที่ถูกยิง... แล้วร้องโหยหวน...เหมือนกันหมด...แกตกใจ...ยืนตกตะลึง...ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น...สักครู่...ลิงตัวที่ถูกยิง...โยนวัตถุเล็ก ๆ สีดำๆ ชิ้นหนึ่งให้กับลิงตัวที่อยู่ใกล้ที่สุดแล้วก็หล่นตุ๊บ...ลงมาจากต้นไม้...คุณพงษ์เทพรีบวิ่งไปดูลิงถูกยิงเข้าที่หลัง...ทะลุหน้าอก...เลือดแดงฉาน...เต็มตัว


คุณพงษ์เทพเห็นแล้ว...ต้องเบือนหน้าหนี...ลิงที่ตกลงมา...เป็นลิงแม่ลูกอ่อน...ขณะที่ถูกยิง เธอกำลังให้นมลูก...ลูกตัวน้อย...กำลังดูดนมอย่างมีความสุข...ทันทีที่ถูกยิง ถ้าเป็นลิงตัวอื่น...จะหล่นตุ๊บ...ลงจากต้นไม้ แม่ลิงตัวนี้ยังหล่นไม่ได้...ยังตายไม่ได้เพราะเธอยังมีภารกิจใหญ่หลวงที่ต้องทำ...คือ...รักษาชีวิตลูกน้อย...ให้พ้นอันตราย...เธอกัดฟัน...โหนกิ่งไม้ไว้...แม้จะเจ็บปวดแทบขาดใจ...มองดูเลือดที่ไหลหยดเป็นทาง...ด้วยความตกใจ พยายามรวบรวมพละกำลังที่ยังพอมีเหลือทั้งหมด ตะโกนสุดเสียง...ร้องเรียก...ฝูงลิงเข้ามาใกล้ ๆ แล้วก็ฝากฝัง...ให้เลี้ยงลูกน้อยแทนเธอ หลังจากโยนลูกให้จ่าฝูงแล้ว...มองดูลูก...ถูกพาไปจนลับสายตาแล้ว...แน่ใจว่า...ลูกปลอดภัยแล้ว...จึงหลับตา...แล้วหล่นลงมา...ตาย...

คุณพงษ์เทพ...ก้มมองหน้าลิง...แล้วร้องไห้...เพราะที่เบ้าตาลิง...มีหยดน้ำตาใสๆ...กำลังไหลริน... คุณพงษ์เทพ...รีบเดินกลับที่พัก...เอาปืนไปเผาทิ้ง...ไม่ยอมออกล่าสัตว์อีกเลย...ตลอดชีวิต และภาพความรักที่ยิ่งใหญ่...ของแม่ลิง...ที่มีต่อลูกน้อย... เป็นแรงบันดาลใจให้คุณพงษ์เทพแต่งเพลงขึ้นมาเพลงหนึ่ง...ชื่อว่า..."ลิงทะโมน..." เพื่อยกย่อง...เชิดชู...คุณค่าของความรัก...ที่แม่...มีต่อลูก...

Tuesday, November 22, 2005 10:35:00 AM  
Blogger solitary animal said...

ไปฟังเพลงลิงทะโมนได้ที่ลิงค์ข้างล่างนี้ค่ะ--
http://www.romanticgals.net/wboard/viewthread.php?tid=2918

Tuesday, November 22, 2005 10:41:00 AM  
Anonymous Anonymous said...

อย่าลืม หา "ดญ.ปราง" มาฟังด้วยน่ะครับ ...




แต่ที่แน่ๆเลยน่ะ ... เพลง วันเวลา ... ทำผมหัวทิ่มมาหลายคราเช่นกัน ...



อุปส์สสสสส์

ปล: ทั้ง 3 เพลงนั้น ออกแนว Heart Touching จริงๆน่ะ ... สิ บ่อก หั้ย

R.Clintcaid

Tuesday, November 22, 2005 5:14:00 PM  
Blogger solitary animal said...

"...ขยะในถังที่ตั้งริมทาง
เด็กหญิงปรางกำลังคุ้ยเขี่ย
เป็นประจำหน้าบ้านผัวเมีย
ที่นั่งดูเหมือนพลเมืองดี

ยังไม่รู้จะได้อะไร
เปลือกลำไย หรือซองบุหรี่
อยากจะได้หุ่นยนต์ดีๆ
หนูอยากจะมีน้องตุ๊กตา..."

ลึกซึ้งกินใจจัง

มีคอนเสิร์ตน้าหมู พงษ์เทพ อีกเมื่อไรเนี่ยะ สงสัยเราต้องไปดูให้ได้สักครั้งในชีวิต

Let The Music Heal Your Soul!

Wednesday, November 23, 2005 8:58:00 AM  

Post a Comment

<< Home

Gabu on Facebook