Traveling Through the Core of My Being
posted by solitary animal @ 8:04 PM
Solitary Animal
Existing, living, or going without others; alone
Site FeedPrevious Posts
- Mei & Gabu
- Happy May Day @ Home
- My Sister's Dream
- What is Essential is Invisible to the Eye
- Out of the Blue, I Miss U
- Breathing Space
- Words of Consolation
- Seize the Day
- One Fine Summer Day
- Falling into Place
7 Comments:
วันนี้ได้ re-read หนังสือ Home with God มาถึงบทที่ 19 แล้ว หลักใหญ่ใจความสำคัญเค้าบอกว่า-
You have imagined that there is so much you need in order to be happy, and even to survive. You have made this all up.
โอ้ เย้ (จริงด้วยสิ)
เมื่อวันก่อนก็เจอประโยคนึงที่สั่นกระทบความรู้สึก...
เมื่อคนเราเหลือเวลาน้อยลง
และต้องถูกบังคับให้เลือก
ตัดส่วนที่ไม่จำเป็นทิ้งไป
ยิ่งตัดสิ่งไม่จำเป็นออกไปมากเท่าใด
เราก็จะพบว่าสิ่งจำเป็นที่แท้จริง
สำหรับชีวิตนั้น มีอยู่น้อยมาก
น่าคิดนะ..
แวะมาฟัง ความคิดดีๆ แถวๆนี้ (ด้วยคนน่ะ) ...
ยินดีๆ ค่ะ
จริงๆ แล้ว เจ้าของ blog เป็นพวก fucking lunatic ต้องการการเยียวยามากๆ พักนี้ขาดความคิดในเชิงบวกอย่างแรง เลยต้องหาอะไรมาอ่านปลอบตัวเองไปวันๆ อ่ะ :p
อ่า เพิ่งดูซีรี่ส์เพื่อการบำบัดและเยียวยา มีบทสนทนาน่าคิดหยิบมาฝาก--
Dad : The day I turned 40 you were in Europe. I spent the whole day wondering you’d call.
Son : Sorry.
Dad : Don’t apologize you did what you had to do. You little fucker.
Son : So much crazy shit has happened since these pictures were taken. So much.
Son : The idea of 40 more years—
Dad : Oh but the next 40 fly by much faster. It will be over before you know it.
Son : Time flies when we’re having fun, huh?
Dad : No. Time flies when you’re pretending to have fun. Time flies when you’re pretending to love Brenda and that baby she wants so much. Time flies when you’re pretending to know what people mean when they say… ‘love’. Let’s face it buddy boy.
อึ้งไปเลยเจ้าลูกชาย ;)
เป็นบทสนธนาที่ มันส์ และ กระแทกตรงสู่หัวจิตหัวใจ คนรุ่น GenX ... ที่(แมร่งโคตรจะ)สับสนเลยอ่ะ
ชอบจริงๆ ! (มาโซคิสต์ เล็กๆ)
เออ ช่วงนี้ ข้าพเจ้าก้อขาดความคิดในเชิงบวกอย่างแรง เช่นกัน
ช่วยบอกได้ไหมว่า หนังสือใด จะปรามความคิดเชิงลบได้คะ
ปล. ภาพนี้สวยจังคะ บ้านริมน้ำ ที่ไหนคะ
ถ้าได้ นั่ง นิ่ง ๆ อ่าน หน้งสือแถวนั้น คงเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากในชีวิต ช่วงหนึ่งทีเดียวคะ
บุญรักษาคะ
Post a Comment
<< Home