Bay of Bengal
posted by solitary animal @ 3:26 PM
Solitary Animal
Existing, living, or going without others; alone
Site FeedPrevious Posts
- By your decisions...
- :)
- Little Little House
- River Rhyme
- Same Road, Same Reason
- Serenity
- Rakhin Boy
- Moment of Isolation
- We Are Born To Be Happy
- I'm Sailing
15 Comments:
กำลังจะผ่านไปแล้ว 5 วันทำงานที่แสนเหนื่อยล้าสำหรับสัปดาห์นี้
และกำลังจะมาถึง วีคเอนด์ที่รอคอย หนังที่อยากดู (wordplay)- งานปีใหม่โรงเรียนอนุบาลของเจ้าตินติน - งานดนตรีในสวน - และผู้ชายมาดเฉื่อยคนนั้น
จะวีคเดย์หรือวีคเอนท์ สุดท้ายแล้ว ทุกอย่างก็จะผ่านเข้ามาและผ่านไปเสมอ ;)
'...ทุกอย่างก็จะผ่านเข้ามาและผ่านไปเสมอ...'
...อาจเหมือนกระแสคลื่น สาดซัดหาดทรายและโขดหิน - - แต่คนเรายังเหลือความทรงจำ ไม่ว่าสิ่งที่ผ่านจะ งาม-เศร้า เพียงใด...
...อย่าท้อแท้ น้องสาว...
อะไรที่ผ่านมาแล้ว ก็ให้มันผ่านมา
อะไรที่ผ่านไปแล้ว ก็ให้มันผ่านไป
ขอบคุณมากๆ สำหรับคอมเมนท์ข้างบนทั้งหมดค่ะ ขอทึกทักว่าทั้งหมดนั้นคือกำลังใจที่ส่งผ่านมายังถ้อยคำ :)
เมื่อวานนี้ ไปเซ็นทรัล บางนา โดยไม่ได้ตั้งใจ เหลือบไปเห็นสมุดไดอารี่ของ Unicef เป็นลายเด็กผู้หญิงน่าบึ้งๆ แต่น่ารักดี เลยนึกขึ้นได้ว่าใกล้จะวันเกิดยุ่งแล้ว(30 ม.ค.)แล้วยุ่งก็ชอบเขียนไดอารี่เหมือนกัน เลยตั้งใจซื้อมามอบเป็นของขวัญวันเกิดยุ่งด้วย แต่ว่ามีสองลาย น่ารักทั้งสองลายเลย ก็เลยซื้ออีกลายให้ตัวเอง (แหวะๆ) อีกใจนึงก็บอกว่าเล่มปัจจุบันยังเขียนไปได้ไม่ถึงครึ่งเล่มเลย แต่แล้วความคิดประหลาดๆ ก็วาบเข้ามา
.
.
.
.
.
.
สมุดบันทึกความสุข 2550
ใช่แล้ว! เหตุผลที่จะครอบครองไดอารี่เล่มใหม่
ต่อไปนี้ ไดอารี่ที่เราบันทึกจะถูก split ออกเป็นสองเล่ม เล่มใหม่ที่เป็นเซตเดียวกับของยุ่ง เราจะใช้มันเพื่อจดบันทึกในวันหรือเหตุการณ์ที่เรารู้สึกเป็นสุขใจ ส่วนเล่มปัจจุบันที่เขียนมาตั้งแต่ปีที่แล้ว ซึ่งมันถูกบันทึกด้วยเรื่องเศร้าๆ ขมขื่น เป็นส่วนใหญ่ (ซึ่งทั้งหลายทั้งปวง มักเป็นเรื่องคิดไปเอง เศร้าไปเองทั้งนั้น) มันก็ยังคงเป็นเพื่อนที่ซื่อสัตย์ ในเวลาที่เราท้อแท้ไม่มีใครเหมือนเช่นเดิม :)
สรุปว่าเมื่อคืนนี้ ได้ฉลองไดอารี่เล่มใหม่ ประเดิมศกไปเป็นที่เรียบร้อย ต่อไปนี้เวลาหยิบ สมุดบันทึกความสุข ออกมานั่งอ่านทบทวน เชื่อมั่นว่าเราจะต้องรู้สึกดีๆ กับมันมากๆ เลย (ถือได้ว่านี่เป็นวิธีเยียวยาคนป่วยทางจิตอย่างเราที่ไม่เลวเลยนะ ฮิฮิ)
ลองเขียนไปสักหนึ่งปี
แล้วหยิบสองเล่มมาอ่านเทียบดู
อาจจะค้นพบอะไรบางอย่าง
คนป่วยทางจิต ท่าทางจะไม่ใช่ป่วยธรรมดา จริงๆแล้วคุณโซคงแค่เหงาๆบ้างเท่านั้นกระมัง การเขียนบันทึกประจำวันเป็นการพูดกับตัวเองได้ดีที่สุดเลย ทำให้เราค่อยๆคิดทบทวนเหมือนกับในหนังสือที่คุณโซแนะนำให้เราอ่านนั่นเอง คิดทางบวกใจก็เป็นบวก
ว่าแต่วางแผนทริปต่อไปหรือยังครับ เห็นเพื่อนๆที่ทำงานไปเที่ยวปางอุ๋ง น่าน แม่ฮ่องสอน ดูแล้วน่าไปเที่ยวบ้าง คุณโซไปมาบ้างแล้วหรือยังครับ
blue sea
จริงๆแล้วคุณโซคงแค่เหงาๆบ้างเท่านั้นกระมัง
|
|
|
ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ คุณ blue sea แต่เราว่า..เราเนี่ยเป็นพวก depressed ง่ายมากเลยล่ะ ฮ่าๆๆ(จากการกลับไปอ่านไดอารี่เก่าๆ มันฟ้องน่ะ)
แต่คอนเฟิร์มว่ายังไม่ถึงขั้น manic depression หรอกนะ ;)
ยังไม่มีแผนทริปหน้าที่ตั้งใจเลยค่ะ รู้แต่ว่า fiscal year ที่จะถึงนี้ (Apr'06-Mar'08) โปรเจกท์เพียบเลยค่ะ เพียงแต่เพื่อนเค้าจอง low cost airline ไปเวียดนามไว้ช่วงมิ.ย. (มันชอบๆ ตั๋วราคาถูก ก็ปล่อยมันจัดการไป) คงเป็นทริปสั้นๆ ไม่ได้คาดหวังอะไรเท่าไรอ่ะ ประมาณว่าเที่ยวไปกัดกันไปเหมือนตอนไปโคตาคินาบาลู..มั้ง :)
เห็นเพื่อนๆที่ทำงานไปเที่ยวปางอุ๋ง น่าน แม่ฮ่องสอน ดูแล้วน่าไปเที่ยวบ้าง คุณโซไปมาบ้างแล้วหรือยังครับ
|
|
|
ที่เอ่ยมานั้น เคยไปแต่น่านค่ะ ชอบบบบอ่ะ มันเงียบสงบดี แต่น้องที่ทำงาน (คุณแพลงโตนาย) เพิ่งกลับมาจากปางอุ๋ง เอารูปมาโชว์ โอ้โห อยากไปบ้างจัง บรรยากาศน่าเอาเปลไปผูกนอนอ่านหนังสือมากๆ อ่ะ :)
แล้วคุณ blue sea ได้พาคุณแม่ไปงานพืชสวนโลกหรือเปล่าคะ?
ลองเขียนไปสักหนึ่งปี
แล้วหยิบสองเล่มมาอ่านเทียบดู
อาจจะค้นพบอะไรบางอย่าง
|
|
|
ค่ะ จะลองดูนะคะ อีก 1 ปี (ถ้าไม่ลืม) หรือช่วยเตือนกันด้วย จะนำความรู้สึกมาแบ่งปันค่ะ
ตกลงไม่ต้องไปแล้วละ เพราะพี่สาวกับพี่เขยจะพาไปเอง อ้อเรื่องไปเวียดนามนั้น เราเคยไปโฮจิมินต์มาครั้งนึง เหมือนกรุงเทพเมื่อ15ปีก่อน น่าอยู่ดีนะต้นไม้ยังมากอยู่ อาหารอร่อยมากๆๆๆ และค่าครองชีพค่อนข้างต่ำ อย่าลืมไปดูสถาปัตยกรรมที่สร้างตั้งแต่ยุคฝรั่งเศษพวกโบสถ์หรืออนุสาวรีย์ละ หรือถ้ามีเวลามากพอ เดินทางไปเมืองท่องเที่ยวอย่าง ดาหลัด หรือ เวียดนามเหนือก็ไม่เลวนะ ได้ข่าวว่า ต่อไปเราจะเดินทางไปเวียดนามใต้โดยทางเรือจากจังหวัดตราดได้ด้วยนะ ถ้าอย่างนั้นการท่องเที่ยวคงหลากหลายและมีสีสันมากขึ้น
เชื่อว่าคุณโซและเพื่อนๆร่มแก็งคงได้ความประทับใจและรูปสวยๆมาฝาก
blue sea
ได้เลยค่ะ จะเก็บบรรยากาศมาฝากเหมือนเช่นเคย..
ขอบคุณสำหรับข้อมูลที่แนะนำเข้ามานะคะ คุณ blue sea :)
แวะเข้ามาชมรูป... นึกแล้วว่าแกต้องเอามาลงไว้ใน blog รูปสวยดีนะ ชอบรูปพายเรือ ...เลยได้เจอที่มาของไดอารี่ที่ได้รับ ขอบคุณมาก รูปหน้าปกสวยดี แล้วเป็นการทำบุญด้วย ดีคะ ฉันยังไม่ได้ใช้เลย เล่มเดิม ซื้อบันทึกคำสอนพ่อมาตั้งแต่วันเฉลิม ใช้อยู่ก็เขียนเกือบทุกเรื่อง ดีๆ ร้ายๆ สนุกๆ เรื่องเกี่ยวกับใครบางคน ฉันว่าไดอารี่ฉันเหมือนความฝันนะ บางครั้งอยู่กับความฝันก็สุขดีเหมือนกัน หรืออาจจะมีฝันร้ายบ้างก็แล้วแต่... หลุดไปอีกโลกนึง ว่าแต่แกเศร้าซึมอะไรนักหนา เรื่องดีๆ ร้ายๆ มันก็ผ่านมาผ่านไปอยู่แล้วนี่
ว่าแต่แกเศร้าซึมอะไรนักหนา เรื่องดีๆ ร้ายๆ มันก็ผ่านมาผ่านไปอยู่แล้วนี่
|
|
|
ก๊ากส์ๆๆ :D
ปล. ชั้นขอฟันธงว่าเรื่องราวของใครบางคนของแกต้องเป็นเรื่องพี่ โลว์ตาสสสสส แน่ๆ ฮิฮิ :)
Post a Comment
<< Home