Mind Suffering
ช่วงนี้เกมทรมานใจได้รับความนิยมมากในหลานทั้งสองของข้าพเจ้า (วิน-ตินติน)
ที่มา : มีอยู่วันนึง ข้าพเจ้าต้องการจะดื่มด่ำธรรมชาติในบ้านในช่วงวันหยุด แต่ทว่าเสียงของหลานๆ ที่อยู่ไม่ไกลชวนให้ข้าพเจ้ารำคาญมาก ข้าพเจ้าเลยออกอุบายเรียกหลานๆ มาใกล้ๆ เพื่อท้าประลอง 'เกมทรมานใจ'
กติกา : นั่งหลับตาแข่งกัน ห้ามพูด ใครพูดก่อน คนนั้นแพ้ ขณะเล่น ข้าพเจ้าก็จะพูดให้หลานๆ หัด visualize ถึงสถานที่ต่างๆ เช่น บ้านคุณยายที่ต่างจังหวัด ท้องฟ้า ทะเล
ปรากฏว่าได้ผลดีเกินคาด หลานๆ ดูจะตื่นเต้นกับเกมประหลาดนี้มาก และกลายเป็นเกมฮิตในเวลาต่อมาจนถึงทุกวันนี้ เจอหน้ากันทีไร เด็กๆ ก็จะส่งเสียงกับข้าพเจ้า 'อยากเล่นเกมทรมานใจๆ '
ข้าพเจ้ารู้สึกภูมิใจกับอุบายอันนี้เป็นอันมาก
4 Comments:
@ ประกาศ @
blog แห่งนี้จะเริ่มสีตกตั้งแต่นี้ต่อไป (อีกครั้ง)
ด้วยมิตรภาพ (ที่ไม่ตก)
blog runner :)
หลับตาพริ้ม ... ยิ้มหวาน ... นึกในใจว่า ..
อาโซฯ จะมาไม้ไหนอีก เน้อ ...
;)
October Comrade ...
โห สุดยอดคิดได้ไง
"เกมทรมานใจ"
^___^
Have a nice day...
ฮ่าๆๆ
อยู่ใกล้เด็กๆ ก็ดียังงี้แหละ หลอกเด็กเล่นไปวันๆ :)
(แต่ถ้าให้อยู่ด้วยกันตลอดทั้งวันก็คงเครียดเหมือนกันนะเนี่ยะ แฮ่ะๆ)
Post a Comment
<< Home